Het diepste van je zijn

in het diepste van je zijn
voorbij je onderstroom
daar waar golven
warmhartig je zielswand bevlinderen
op het ritme van het klotsen van de tijd

daar ben ik dicht bij jou
omarm ik je rivier
luister naar buikwoorden
die teder
je poëziegetijde voor me openen

er is een spiegelmaan
zachtmoedig knipoogt hij betoverende vlinders
en uit een zee

te lang een onbeschreven verhaal

aan de vloedlijn van het zinnelijk genot
vraag je mij
of ik van je watermond wil drinken

Reacties  

+4 #1 Lies 25-08-2014 20:08
'k Lees reeds voor de x-ste keer, Micheline, en 'k vind geen passende reactie...
Lie(f)s.
Citeer

Plaats reactie


Beveiligingscode
Vernieuwen