Dolende mens
- Gegevens
- Geschreven door Pim Lakay
In de weemoed van zwarte gedachten
verschuil ik mij achter de barsten
van gedroomde leugens.
De eenvoud van mijn idealen
vergaan als roest op ijzer.
De leegte omzwachteld
met hebberigheid
de schijn van gelukkig zijn
een feest van onbegrip
muzikanten van gratis applaus.
Ik zoek naar de reddingsboei
voor de dolende mens
uit de klodders van bedrog
het licht van de klare geest
verscholen in hemzelf
De wegwijzer naar geluk
op weg naar het oosten
kleur overheerst op donker.
De adem voor mijn oogappels
die mijn kleinkinderen zijn.